©2023 Susanne Albers
An de Eck steiht ’n Jung mit’n Tüdelband
Quiddje Quintett – an-de-eck1917
An de Eck steiht ’n Jung mit’n Tüdelband
Musik und Originaltext: Ludwig Wolf
Die erste Strophe entspricht der zweiten Strophe des Couplets “Een echt Hamborger Jung” (1917).
Die heute gesungene Fassung hat sich im Laufe der Jahrzehnte entwickelt.
Die dritte Strophe bezieht sich auf den “Hamburger Aufstand” von 1923.
Normalversion
An de Eck steiht ‘n Jung mit’n Tüddelband
in de anner Hand ‘n Bodderbrood mit Kees,
wenn he blots nich mit de Been in’n Tüddel kümmt
un dor liggt he ok all lang op de Nees
un he rasselt mit’n Dassel op’n Kantsteen
un he bitt sick ganz geheurig op de Tung,
as he opsteiht, seggt he: Hett nich weeh doon,
is’n Klacks för so’n Hamborger Jung
An de Eck steiht ‘n Deern mit’n Eierkorf
in de anner Hand ‘n groote Buddel Rum
Wenn se blots nich mit de Eier op dat Plaaster sleit
un dor seggt dat ok al lang “bum bum”.
Un se smitt de Eiers un den Rum tosomen
un se seggt “So’n Eiergrog den hebb ik geern”
as se opsteiht, seggt se: “hett nich weeh doon,
is’n Klacks för ‘ne Hamborger Deern
Klaun, klaun,
Äppel wüllt wi klaun,
ruck zuck övern Zaun,
Ein jeden aber kann dat nich,
denn er muss aus Hamburg sein.
Zusatzrefrains
Fiete, Fiete, Fiete vun de Alm,
hett de Büx vull Qualm
auf jeden Strumpf hat er ein Loch
aber rauchen tut er doch.
Paul, Paul, zuckersüßer Paul,
frischrasiert ums Maul,
und wär er nicht rasiert ums Maul
ja dann wär’s nicht unser Paul.
Zusatzstrophe
An de Eck steiht ‘n Jung mit Maschingewehr
in de anner Hand een Eierhandgranat,
wenn he blots nich mit de Dinger in’n Tüddel kümmt
un Rumps! Da hebbt wi den Salat.
Un so seilt he ok gen Himmel
un seggt: so’n Schiet, nix gelernt bi’t Militär.
As he rünnerkommt, seggt he: “Hett nich weh dohn
is’n Klacks för so’n Revolutschionär.”
Quelle: Hamburg Lieder
Text *.pdf Download hier
und hier Heidi Kabel mit “An de Eck steiht ‘n Jung mit’n Tüddelband”
Heidi Kabels dritte Strophe:
en dreekäshoch steit in opgekrempelte büchsen
bien stiggeligritschigriepen op ne fleetenschut
Ik seh en mal in de wooda rundarüschen
und n angler holt ehn dor denn wieder ruut
hey steit glatt as n katt, as n woodarott
nichs von danke, ney er wies denn sie tung
hey loof wech un schreeit
“dat had ik och alleein konnt”
das n klacks for son hamborger jung.